Tot 1931 had Ravel (1875-1935) prachtige piano- en orkestwerken geschreven, maar nog nooit een pianoconcert. Op 55-jarige leeftijd besloot hij er dan maar meteen twee tegelijk te schrijven. Een in G majeur voor eigen gebruik en een in D majeur voor de linkerhand. Het concert in G is sprankelend en licht van toon. Bedoeld voor een tweede Amerikaanse tour en geïnspireerd op zowel de jazzy klanken van Gershwins Concerto in F, als Baskische en Spaanse invloeden. Vanwege gezondheidsredenen (hersenbeschadiging als gevolg van een auto-ongeluk) heeft Ravel zijn pianoconcert nooit meer zelf kunnen uitvoeren. Het Adagio uit dit concert – waarin de piano een dromerige dialoog aangaat met de houtblazers – is uniek.

Benieuwd hoe het klinkt? Luister hier!

Bron: Klassiek In Zicht, Aldo Druyf